به نقل از «همشهری آنلاین»

مقایسه مصرف بنزین پراید و ۲۰۶ با خودروهای پرفروش اروپا | مصرف سوخت ۲ برابری ایران نسبت به ترکیه

تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۵۰۲۱۷

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اقتصاد آنلاین، فارغ از قیمت و شرایط ملتهب بازار، یکی از مهم ترین مسائلی که نه تنها در چند سال گذشته بلکه همواره در صنعت خودروسازی کشور مطرح بوده است، کیفیت پایین و تکنولوژی تولیدات داخلی است که می توان یکی از نمودهای آن را در میزان مصرف سوخت مشاهده کرد. به عنوان مثال پراید که همواره به عنوان یک خودروی کم مصرف شناخته می شود، برای تولید تنها ۷۰ اسب بخار هر ۱۰۰ کیلومتر ۷ لیتر بنزین مصرف می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که به عنوان مثال فیات اگیا به عنوان پر فروش ترین خودروی بازار ترکیه برای تولید ۹۵ اسب بخار چیزی حدود ۴.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می کند.

صنعت خودروسازی کشور را شاید بتوان نمودی از سیاست گذاری اقتصای در کشور دانست؛ از یک سو انواع محدودیت ها برای واردات و ایجاد انحصار برای آن ها به بهانه حمایت از تولید ملی صورت گرفته و از سوی دیگر، با انبوهی از سیاست‌های مداخله گرانه، عرصه را بر آن ها تنگ کردیم. نتیجه چنین سیاست‌های متناقضی، شرایط کنونی تولید خودرو در کشور است؛ خودروهایی که تکنولوژی آن‌ها به چند دهه گذشته باز می گردد و از نظر کیفیت و کمیت، گله بسیاری از مصرف کنندگان را در آورده است. در میان تمام متغیرهای کلیدی خودرو،‌شاید میزان مصرف سوخت با توجه به توان موتور خودرو باشد.

موردی که سال هاست بسیاری از کارشناسان آن را یکی از عامل مصرف بالای بنزین در کشور می دانند، مصرف سوخت بالای خودروهای داخلی و همچنین کیفت پایین سوخت در کشور است. حتی زمانی که مصرف سوخت ۲ برابری ایران نسبت به ترکیه مطرح می شود می توان یکی از دلایل این اختلاف را خودروهای پر فروش و غالب این دو کشور عنوان کرد. خودروی فیات اگیا به عنوان پر فروش ترین خودروی بازار ترکیه برای تولید ۹۵ اسب بخار چیزی حدود ۴.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می کند و رنو سلیو به عنوان دومین خودروی پرفروش بازار، مصرفی این کشور حدود ۵.۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد و با این مصرف قدرتی در حدود ۹۰ اسب بخار تولید می کند.

اوضاع در کشورهای اروپایی نیز به همین منوال است و تقریبا هیچ خودروی پر فروشی در بازارهای اروپایی مصرف بیشتر از ۱۰ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر ندارند. به عنوان مثال مدل گلف از برند فولکس واگن پر فروش ترین خودروی آلمان است و مصرف ۷ لیتری به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر دارد. نکته جالب توجه اما خودروی تیگوان به عنوان دومین خودروی پرفروش در آلمان است که برای تولید قدرت ۱۷۰ اسبی تنها ۷ لیتر بنزین به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می کند.

در فرانسه نیز سه خودروی پژو ۲۰۸، سیتروئن C۳ و رنو سلیو به عنوان سه خودروی پر فروش بازار فرانسه مصرفی حدود ۵.۵ لیتر به طور میانگین دارند که با این مصرف پایین توان تولید قدرت ۱۳۰ تا ۱۷۰ اسب بخاری دارند.

اما در کشور خودمان اوضاع کاملا متفاوت است و خودروهای تولید داخلی به دلیل تکنولوژی قدیمی برای تولید قدرت های ۶۰ تا ۷۰ اسب بخاری مصارف بنزینی زیادی دارند. به عنوان مثال خودروی پراید برای تولید تنها ۷۰ اسب بخار مصرف ۷ لیتری بنزین در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد.

پژو ۲۰۶ تیپ ۲ هم به عنوان یکی از خودروهای پر فروش بازار ایران که تکنولوژی آن مربوط به حدود ۲۰ سال قبل در فرانسه است و هم اکنون در کشور با کیفیت و امکانات پایین تر از فرانسه تولید می شود، برای تولید ۷۵ اسب بخار مصرف ۷ لیتری در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد.

البته در اعداد اعلامی برای خودروهای داخلی باید در نظر داشت که اعداد اعلامی از سوی کارخانه به دلیل نظارت ضعیف با واقعیت همخوانی ندارد و تجربه واقعی مصرف کنندگان اعداد بیشتری را گزارش می کنند.

کد خبر 703702 برچسب‌ها بازار خودرو ایران و ترکیه شرکت‌ خودروسازی‌ پژو آلمان پرايد خودرو سوخت - بنزین فرانسه

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: بازار خودرو ایران و ترکیه شرکت خودروسازی پژو آلمان پرايد خودرو سوخت بنزین فرانسه لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر ۱۰۰ کیلومتر عنوان مثال برای تولید خودروی پر مصرف سوخت اسب بخار پر فروش ۷ لیتر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۵۰۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بررسی مزیت‌های راهبردی اصلاح سهمیه بندی بنزین؛ از خانوادگی شدن سفرها تا استفاده از وسایل نقلیه اشتراکی

ایده اعطای بنزین به نفر به جای خودرو، رویکردی نوین در مدیریت منابع انرژی و بهبود عملکرد اقتصادی محسوب می‌شود. این طرح می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر الگوهای مصرف سوخت و نهایتاً بر اقتصاد کلان داشته باشد. در حال حاضر، مقادیر قابل توجهی بنزین به دلیل استفاده غیرکارآمد و قاچاق هدر می‌رود. با اجرای این طرح، هر فرد بر اساس نیاز واقعی خود بنزین دریافت می‌کند، که این امر می‌تواند منجر به کاهش قابل توجهی در هدررفت بنزین شود.

با اعمال سیاست تخصیص بنزین به افراد به جای خودروها، دسترسی به حجم زیادی از بنزین برای قاچاقچیان به طور مؤثری محدود می‌شود. در این ساختار، هر فرد می‌تواند سهمیه بنزین خود را با قیمت‌های داخلی و یا قیمت‌هایی نزدیک به تعادل جهانی به فروش برساند؛ این امر انگیزه برای قاچاق بنزین به کشورهای همسایه را کاهش داده و به نوبه خود می‌تواند به کاهش قابل توجهی در فعالیت‌های قاچاق منجر شود. این تغییرات نه تنها باعث افزایش درآمدهای ارزی از طریق امکان صادرات بیشتر به بازارهای بین‌المللی می‌شوند، بلکه به تقویت اقتصاد کشور و شفافیت بیشتر نیز کمک می‌کنند.

علاوه بر این، با اجرای طرح اعطای یارانه بنزین به افراد به جای خودروها، تحول عمده‌ای در الگوی مصرف سوخت در کشور رقم خواهد خورد. این طرح به شهروندان امکان می‌دهد تا با استفاده بهینه از سهمیه‌های اختصاص یافته، نه تنها هزینه‌های شخصی خود را مدیریت کنند بلکه به سمت افزایش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و روش‌های اشتراکی حرکت کنند. به عنوان مثال، ترغیب به سفرهای دسته‌جمعی و هماهنگ‌سازی برنامه‌های سفر با دیگران، مصرف بنزین را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهد و تجربه‌های اجتماعی مشترک و خاطره‌انگیزی را فراهم می‌آورد.

با کاربردی‌تر شدن مصرف بنزین، می‌توان انتظار داشت که سطح آلودگی ناشی از احتراق ناکارآمد سوخت کاهش می‌یابد. این امر نه تنها به بهبود کیفیت هوا کمک می‌کند، بلکه سلامت عمومی را نیز تقویت می‌کند. به این ترتیب، طرح تخصیص بنزین به نفر به جای خودرو می‌تواند یک پیروزی چندجانبه برای اقتصاد، محیط زیست و جامعه باشد.

با اجرای طرح اختصاص سهمیه بنزین به نفر، تغییراتی در رویکرد تخصیص یارانه انرژی در بخش بنزین ایجاد خواهد شد. در این طرح، هر شخص به جای خودرو، سهمیه بنزین دریافت می‌کند و در صورت عدم استفاده، می‌تواند این سهمیه را به بازار صادرات بفروشد. این امکان فرصتی برای کسب درآمد ارزی از طریق فروش سهمیه بنزین فراهم می‌آورد، که این انگیزه مالی می‌تواند رانندگان فعال در صنعت حمل و نقل را نیز به سوی استفاده از CNG سوق دهد. با فروش سهمیه بنزین خود و استفاده از CNG، رانندگان می‌توانند هزینه‌های سوخت خود را کاهش داده و در عین حال منافع اقتصادی به دست آورند.